1
History::
public benevolence
"فر کیانی"، شهریاری (و نه خودکامگی)، پیوند دین و دولت ( و نه یکی بودن این دو)، نیکخواهی همگانی به عنوان هدف از کشورداری، آبادسازی، شایسته سالاری و یکپارچگی حاکمیت و حکومت.
در نزد فرزانگان ایرانی، به جای خواست عمومی، این "نیکخواهی همگانی" بود که ترازوی ارزیابی کارکرد فرمانروایی می گردید.
این ویژگی برجسته اندیشه سیاسی ایرانشهری، یعنی نیکخواهی همگانی بود که نیک فرجامی همگان (انسانها، جانداران و زیست بوم) و دوراندیشی برای آیندگان را در خود می گنجاند.
این ویژگی نگاه ایرانی یعنی برتری دادن به نیکخواهی همگانی، در سده نوزدهم از سوی اروپاییان نیز گرانیگاه اندیشه سیاسی نوین شد.
ناهمگونی چشمگیر دیگر میان اندیشه سیاسی آتنی بر پایه خواست عمومی که امروزه با دموکراسی غربی یا همان مردم سالاری شناسایی می شود و اندیشه سیاسی ایرانشهری بر بنیاد نیکخواهی همگانی که می توان آن را "میهن سالاری" نیز نامید، در کاربری دو واژه "عمومی" و "همگانی" است.
واژگان شبکه مترجمین ایران